Yeryüzünden öylece geçip giderken, bazen kendi rolünü unutur insan. Bir başka olmayı özler, olduğundan. Bir başka rol, başka bir kimlik, bambaşka yerler çekici gelir ve seçer kendi olmayanı, iner kendi sahnesinden. Alkışlar, takdirler, şehrin ışıkları güzeldir, ta ki gece ay doğana kadar. Oysa, her seçimin ve seçmemenin bir bedeli var.
Merkezinde misin kendi hayat sahnenin? Açabiliyor musun kalbini aşka korkusuzca? Kendine, kendine duyduğun aşka? Bakabiliyor musun aleme, yaratılış mucizesine, umutla? Duyuyor musun ağustos böceklerinin kahkahalarını?
Bir başkası ile bütün olmadan, olmaya çalışırken, öylece dururken, kendi hayatına umutsuzca bakarken, geleceğe dair umudun varken, yokken, sevilirken, sevilmezken, sevgi için çırpınırken, hep aynı sona uğrarken, öylece yaşayıp giderken, yaşam kaygısından kendini unuturken, bir rolün olduğu için bu yaşamdan geçerken, soruyor hayat şimdi, sen kimdin?
12 Ağustos civarı buluşacak, ilahi planda sözleşmiş aşıklar. Eş ruhlar, ruh ikizleri acı tatlı birbirlerinde kendilerine bakacak. Aslanlar, Koçlar, Yaylar bu aleve daha güçlü çekilirken, diğer herkes kadersel planda aşka duyduğu aşkı hatırlayacak.
Bu dönemde aşıksanız; perdeler sizin için açılıyor! Aynı müzikte, aynı tutkuyla, aynı ritimle dans edebiliyor musunuz?
Bu dönemde yalnızsanız; kendi sahnenizde misiniz? Yoksa kendiniz olmanız için kurallarla kısıtlanıyor, ayrılıklarla pişiyor, boşluğa düşüyor, kendiniz olmaya teslim olamıyor musunuz?
Bu dönemde hayat akıp gidiyor ve hiçbir şey enerjinizi yükseltmiyorsa; ait olmadığınız, birlik olamadığınız, olduğu gibi kabul edemediğiniz alanlarda, yaşam telaşı ile benliğinizi duymuyorsunuz. Oysa kalp kendini duyurmak için hep çırpınır. Kendinizi bulmak ve kalp atışlarınızı hızlandırmak için bugünlerde hayatınızın merkezine çağrılıyorsunuz.
Bu yıl sonu gösterisinde, herkes kendi rolünü en güçlü şekilde oynamaya davet ediliyor. Beşeri ve ilahi aşk ateşi gökyüzünü ve yeryüzünü sarıyor. Artık görünmemen mümkün değil. Kendini görmemen mümkün değil.
Hayat sahnenden geçip giden herkese teşekkür et şimdi, rolü bitenlere güçlü bir elveda. Bu dönem cesurların ve kendini yönetenlerin dönemi. Bugün, rolünü geri almanın vakti.
Bu dönem; eğlencenin, içindeki çocuğun, aşkın, korkusuzluğun, cesaretin, müziğin, şarkıların susmama vakti!
Bu bir ateş; aydınlatacak geceyi, ısıtacak içini, pişirecek ve şekil verecek benliğine. Bazen hayat olacak, bazen öfkeyi seçtiğinde orman yangını. Bazen bir kumsal ateşi gibi etrafına insanları toplayacak, birlik duygusuyla. Ve bazen, hep ben dediğinde, tek başına yanan cılız alevin bir rüzgarla sönüp gidecek.
Bazense; hazırsan aşkla uçmaya, aşka uçan kanatların olacak, kendine.
Özünü kucakla, kayıp krallığının.